"Dit linker glas heet 'geloofwaardigheid', hoe voller het glas, hoe geloofwaardiger het publiek jou vindt. Zou je publiek jou volgen als ze je een ongeloofwaardig persoon vinden?"

"Ik denk het niet."
"Ik weet wel zeker van niet." En hij schenkt nog een beetje door.

"Maar hoe vul je dat glas?"

"Dat doe je door jouw publiek de redenen te geven waarom ze jou moeten geloven. Subtiel, dat wel, maar je moet het ze vertellen. Vertel dat je al jaren bezig bent met het onderwerp, of dat het heel belangrijk voor je is. Zet jezelf bijvoorbeeld neer als redder: jij redt de mensen die iets niet van het onderwerp weten."

"Als redder?"

"Ja, stel je doet belastingrecht: 'Hallo, ik doe belastingrecht, omdat ik zie dat veel mensen hier weinig van af weten en dus te veel belasting betalen. Ik vind dat oneerlijk, daarom heb ik me er in verdiept. Ik red mensen van het teveel betalen van belasting. Maar dan subtieler vertelt uiteraard."

"Ik snap hem."

"En even later vertel je waarom je de problemen van je publiek zo goed begrijp..."
En hij schenkt wat Ouzo in het rechter glas, "dit glas heet 'voeling met je publiek': ik voel jullie pijn, ik weet waar jullie mee zitten."

"Ook als redder?"

"Misschien meer omdat je iemand kent zoals jouw publiek, en je weet waar deze persoon mee zit. Misschien ook omdat je met veel mensen omgaat zoals jouw publiek. Of misschien gewoon omdat je goed geluisterd hebt naar waar de mensen uit jouw publiek mee zitten."

"Ik heb jullie gehoord."

"Precies!" en hij giet nog een beetje bij het glas. "En je hebt twee volle glazen nodig om je gast een goed welkom te heten."

Zijn wuivende handen wijzen op mij, alsof ik het publiek ben, en op hem, alsof hij de spreker is. "Dan pas wordt het gezellig en kunnen we samen iets doen..."

"Wat mensen alleen wel eens doen is een glas omgooien."

Met een grote haal gooit hij mijn glas om. Ik probeer het nog te redden, maar helaas: de Ouzo trekt langzaam in het kleedje, de vlek wordt steeds groter en de geur van anijs stijgt langzaam op.

"Kijk, daar ging 'voeling met je publiek'. Nu heb ik wel te drinken, met mij gaat het goed, maar jij niet – dus jij voelt je verloren."

Hij heft zijn nog volle glas. Ik kijk wat beteuterd.

"Waarom zou je een glas omgooien?"

"Omdat een verkeerde opmerking die één van de glazen omstoot, gemakkelijk gemaakt is."

"Zoals?"

"Zeg bijvoorbeeld over jezelf: 'ik weet het ook niet helemaal zeker', of 'ik heb het ook maar uitgezocht', of 'ik ben hier maar net mee bezig bent' en je glas geloofwaardigheid gaat om. Daarna moet je weer helemaal opnieuw beginnen te schenken."

Hij zet het glas recht en schenkt deze weer tot de rand vol.

Dan pakt hij zijn eigen glas en houdt dit voor mijn gezicht:
"Weet je hoe je deze omstoot?"

"Niet luisteren naar je publiek?"

"Ja, of nog erger: een laatdunkende opmerking, disrespect voor de situatie waar je publiek in zit, of het met minachting behandelen van een vraag. 'Jullie hebben problemen, maar ze zijn niet zo erg hoor.' of 'ik snap niet dat mensen zoals jullie er voor kiezen in deze valkuil te vallen'. Alles wat maakt dat iemand uit je publiek denkt: die spreker snapt niets van waar ik zo mee zit."

Hij zet het glas neer en begint het vol te schenken.

"En dat terwijl je waarschijnlijk zelf heel goed weet waar je publiek mee zit. Vertel ze dit en je zult het glas weer vullen."

Snel en vaardig schenkt hij mijn glas weer tot de rand vol.

"Zijn zowel geloofwaardigheid als voeling na je presentatie gevuld, dan wordt het een gezellig samenzijn. Je publiek houdt van je, gelooft je goede intenties en gaat je volgen."

"Dat geloof ik."

"Fijn! Vergeet hem nooit deze les: Jamas!"

"Jamas!"

Het was jaar 335 voor Christus, Athene, en de oude Griek was Aristoteles.
Ik weet niet of hij van Ouzo hield, maar indien wel, dan zou hij het me zeker zo uitgelegd hebben...

Zijn les is, nu 2350 jaar later, nog steeds geldig. Hij was een groot man.

Wat is jouw ervaring?
Hoe vul jij jouw glazen 'Geloofwaardigheid' en 'Voeling met het publiek'?
Heb je wel eens gezien hoe anderen er mee de mist in gingen?

Laat het mij en ons weten. We zijn nieuwsgierig naar jouw ervaringen!